EmailTwitterFacebookLinkedIn

Blog: borstvoeden als een Pro

Deel 2: Waarom?

  Zelf heb ik nooit borstvoeding gehad, alleen mijn oudste broer kreeg het een poosje tot hij zo mager was er voeding in móest. En dat was het einde van mijn moeders borstvoedingsavontuur. ‘Ze kon niet voldoende melk aanmaken’. Jammer. Mijn beeld van borstvoeding: als je geluk hebt, heb je melk.

Later kwam ik erachter dat er mensen zijn die hun kindje een paar jaar voeden, gewoon zolang het kind en de moeder het zelf fijn vinden. Dat leek mij wel wat, als ik tenminste dat geluk had dat ik wel melk had. Het zag er namelijk wel heel handig uit, zo’n oververmoeide dreumes op een verjaardag die niet in een ontroostbaar hoopje mens verandert maar bij zijn moeder op schoot kruipt en 10 minuten later weer vrolijk rondloopt.

Nog weer later, toen mijn eerste vriendinnen kinderen kregen, begreep ik dat niet iedere moeder zelf kan / wil voeden maar dat zo’n beetje alle moeders in theorie melk kunnen produceren. Mijn beeld en hoop was daarmee gevormd: ik hoopte dat ik ooit ook zo mijn kindje zou kunnen voeden, zo lang we het samen fijn vonden.

Ik ben benieuwd waar anderen hun verwachtingen en hun keuzes rondom borstvoeding door ingekleurd zien: Je eigen moeder? Vriendinnen? De media/films? En wat voor gevolgen had dat voor jullie?

Lees ook de vorige blogs:
Inleiding